Nauczanie języka obcego dzieci w dużej mierze odzwierciedla proces przyswajania języka ojczystego, w którym słuchanie i rozumienie poprzedza mówienie (Krashen i Terrel, 1983). Już w okresie płodowym dziecko odbiera z otoczenia sygnały słuchowe i reaguje ruchem na dźwięki o różnym natężeniu. Osiągnięcie pełnej kompetencji rozumienia ze słuchu nawet w języku ojczystym wymaga jednak długiego czasu. Ucho dziecka musi nauczyć się najpierw rozróżniać dźwięki, a następnie słowa i zdania, którym stopniowo przyporządkowywane są określone znaczenia. W nauce języka obcego jest podobnie. Uczeń musi najpierw oswoić się z dźwiękami i melodią języka, aby w późniejszej fazie nauki umieć poprawnie je odtworzyć i zastosować w komunikowaniu się z otoczeniem.

Kształtowanie kompetencji rozumienia ze słuchu to dla nauczycieli klas 1–3 zadanie trudne, wymagające nie tylko inwencji i kreatywności, aby utrzymać uwagę ucz...

Artykuł dostępny tylko w prenumeracie PREMIUM

Pozostało jeszcze 93% treści