Mały Uczeń

Zabawy małego ucznia

przy współpracy

I spy with my little eye…

– rodzic układa

obok siebie różne przedmioty lub używa do gry tych,

które znajdują się w zasięgu wzroku dziecka. Zadaniem

dziecka jest odgadnięcie, jaki przedmiot ma na myśli

rodzic, który stara się przedstawić jakąś cechę charak-

terystyczną:

I spy with my little eye… something small

and yellow!

Colours

– rodzic rzuca piłkę do dziecka, poprzedzając

rzut wymienieniem nazwy koloru. Na początku dziecko

i rodzic uzgadniają, który z kolorów jest „zakazany” – jeśli

dziecko złapie piłkę po tym, gdy został wypowiedziany zaka-

zany kolor, ma zadanie do wykonania lub odpada z gry.

Mime the word

– kalambury. Rodzic prosi o ani-

mację ruchową pewnego słowa: dziecko musi przedsta-

wić to, co mówi rodzic, nie używając słów – mogą być to

nazwy zwierząt, określenia pogody, polecenia ruchowe.

Kim’s game

– rodzic pokazuje dziecku kilka uło-

żonych obok siebie obiektów. Ich liczbę dopasowujemy

do możliwości dziecka, które patrzy na nie przez okre-

ślony czas, a następnie rodzic przykrywa wszystkie przed-

mioty chustką. Zadaniem dziecka jest zapamiętanie

i odtworzenie jak największej liczby nazw przedmiotów.

Twister

– wariantówwykorzystania tej popularnej gry jest

bardzo wiele. Począwszy od zwykłej, w której polecenia doty-

czące ułożenia rąk i nóg wydajemy po angielsku, aż po umiesz-

czanie kart obrazkowych na określonych polach i poleca-

nie dzieciom stanięcie czy położenie ręki na którejś z nich.

Hot’n’cold

– popularna zabawa w ciepło-zimno

w języku angielskim. Jest to doskonały sposób na utrwa-

lenie słów związanych z temperaturą i pogodą. Zasady

gry są dokładnie takie same, jak po polsku, z tym

że przed rozpoczęciem gry ustalamy, jakie określe-

nia będą używane i upewniamy się, że dziecko je zna.

Closed eyes

– zamknięte oczy. Dzieci wczesnosz-

kolne z pewnością ucieszą się z nietypowej zabawy, jaką

jest rozpoznawanie przedmiotów bez użycia wzroku,

a jedynie przez dotyk. W tym celu można na przykład

przykryć jeden lub kilka znajomych dziecku przedmiotów

chustą albo zamknąć w pudełku. Można także zawią-

zać dziecku oczy. Jego zadaniem jest rozpoznanie przed-

miotu, dotykając go ręką i nazywając w języku angielskim.

We wszystkie podane gry można pograć także

z zamianą ról, kiedy prowadzącym i wydającym

polecenia jest dziecko. Poza tym jest to dobra okazja

do spędzenia czasu z całą rodziną.

Naprawianie błędów

Niestety, wielu rodziców obserwuje błędy nauczy-

cieli szkolnych, których metody nauczania odbiegają

od ideału. Zdarza się, że rodzice i opiekunowie słyszą

u dziecka nieprawidłową wymowę i korygują ją. Należy

jednak pamiętać, że zarówno rodzice, jak i nauczyciele

grają w jednej drużynie i ich wspólnym celem jest

dobro dziecka. A zatem w przypadku nieporozumień

należy raczej nawiązać współpracę i podpowiedzieć

inny sposób współdziałania z dzieckiem, niż zamykać

się w pętli waśni i problemów. Osobą, która najbardziej

może na tym stracić, jest tylko i wyłącznie dziecko.

Rodzic może delikatnie i z taktem zwrócić uwagę

nauczyciela na jego metody pracy z dzieckiem oraz

podsunąć pomysły na zabawy czy ciekawe aktywności.

Jeśli dziecko będzie miało trudności z uczeniem się

języka, można z powodzeniem wykorzystać w nauce

podane w tekście zabawy, które pomogą zapamiętać

nowe słownictwo. Rodzice dziecka za każdym razem

mają prawo do informacji o postępach ich pociechy

i o materiale, jaki jest omawiany obecnie na zajęciach.

Każde nieporozumienie dotyczącej niesprawiedli-

wej w opinii rodzica oceny powinno być na bieżąco

wyjaśniane. Jeśli natomiast dziecko jest niechętne

zajęciom, warto odkryć tego przyczynę – być może

jest nią nauczyciel lub mało ciekawe lekcje.

Rodzice mają prawo oczekiwać, że gdy dziecko

będzie miało trudności w nauce, to nauczyciel wykaże

inicjatywę, by takiemu uczniowi pomóc i wskaże

rodzicom, co należy utrwalić i na co położyć nacisk.

Agnieszka Kostrzewska

Pamiętaj!

W każdym przypadku to właśnie rodzic jest

kluczem, który może pomóc dziecku prze-

zwyciężyć niechęć lub brak zainteresowa-

nia lekcjami obcego – przez swój własny

przykład, oswajanie dziecka z językiem

i współpracę ze szkołą.

W żne!