
20
historia. Później, na przykład w deszczowy dzień można przypo-
mnieć sobie niektóre z tych historyjek, zapisać je i zilustrować.
Zabawy w trakcie postoju
1.
Skakanka
Znajdujemy kawałek z gładkim podłożem
i zaczynamy zabawę. Dzieci mogą urządzić
między sobą zawody w skakaniu, jeżeli
są w podobnym wieku. Jedno dziecko
może bić swój własny rekord lub zapre-
zentować swoje umiejętności. Chłopcom warto przypomnieć,
że skakanka jest sprzętem używanym do treningów, np. przez
bokserów. Skakankę można wykorzystać na różne sposoby –
skakać zwyczajnie, kręcić, trzymając za jeden koniec, udawać, że
jest to lina zawieszona nad przepaścią, po której trzeba przejść.
2.
Wesoła gimnastyka
Jedno dziecko prowadzi gimnastykę dla
pozostałych – demonstruje ćwiczenia,
które powtarzamy (jeżeli jesteśmy w sta-
nie). Jeżeli jest nas więcej, jedna osoba
może robić zdjęcia lub nakręcić film.
3.
Minispacer
Jeżeli jesteśmy przy leśnej czy polnej drodze,
możemy wybrać się z dziećmi na króciutki
spacer i poćwiczyć kroki różnego rodzaju –
trucht, szybszy bieg, szybki marsz (idziemy
jak „chodziarze”, tak szybko, jak umiemy, ale nie wolno biec).
4.
Co w trawie piszczy
Jeżeli postój odbywa się w spokojnym
miejscu, aby wyciszyć dzieci po zaba-
wach ruchowych, można zaprosić je do poznawania otocze-
nia innymi zmysłami. Prosimy dzieci, aby na chwilę zamknęły
oczy i postarały się wychwycić jak najwięcej dźwięków z oto-
czenia. Przez krótki czas (30 sekund, minutę) mają tylko słu-
chać i nic nie mówić. Gdy upłynie czas, mogą podzielić się
swoimi odkryciami.
5.
Kolaż z natury
Jeżeli postój odbywa się w otoczeniu przy-
rodniczym, można zaproponować dzieciom
stworzenie naturalnego obrazka poprzez
ułożenie na wybranym fragmencie podłoża
patyczków, kamyków, kasztanów, muszelek, szyszek i innych natu-
ralnych, niegroźnych elementów. Dziecko może tworzyć obraz
abstrakcyjny lub układać znajome kształty (ludziki, pojazdy). Na
zakończenie warto zrobić zdjęcie na pamiątkę. Przy okazji uczymy
dziecko zasad bezpieczeństwa (nie podnosić śmieci, nieznanych
przedmiotów, szkła).
Wychowanie w podróży
Jak wiemy, w podróży cierpliwość rodziców wystawiona
jest na ciężką próbę. Dzieci realizują swój główny cel – chcą
się bawić i ciekawie spędzić czas. Gdy nie mogą, odreagowują
swoją frustrację na zewnątrz. Zgodnie z prawami rozwoju są
skupione na sobie i swoich potrzebach. Pamiętajmy o tym, gdy
czujemy, że robią nam na złość, są „niewdzięczne”, nie słyszą,
co się do nich mówi.
Wspólne wyjazdy są dobrą okazją do obserwowania naszych
dzieci w nieco innych warunkach, do lepszego poznania ich oraz
siebie w roli rodzica. Po drodze pojawiają się przeszkody, niemiłe
niespodzianki, zagrożenia, wiele sytuacji, w których trzeba impro-
wizować i radzić sobie z trudnymi emocjami – własnymi i dzieci.
Dla nich to prawdziwa szkoła życia i wzór, który wykorzystają,
gdy będą podróżować kiedyś z własnymi dziećmi.
Udanych podróży, Drodzy Rodzice! :)
Anna Biernacka
Wiek:
od 3 lat
Materiały:
skakanka lub
kawałek grubego sznurka
Liczba osób:
od 2
Wiek:
dowolny
Liczba osób:
od 2
Wiek:
dowolny
Liczba osób:
2–3 lub więcej
Wiek:
od 3 lat
Liczba osób:
dowolna
Wiek:
od 3 lat
Materiały:
w zależności od
sytuacji, znalezione na miejscu
Pamiętaj!
W przypadku nieposłuszeństwa dajmy dzieciom jasną
informację, czego od nich oczekujemy i jaki mają wybór.
Pamiętaj!
„Podróżowniki”
wydawnictwa MAC Edukacja to niezwykła
seria książek będących połączeniem przewodnika i kreatywnego
pamiętnika dla dzieci. Zawierają
m.in. naklejki, grę planszową, karty
memo, ciekawostki, opisy atrakcji, zagadki, miejsce na twórczość
dziecka. Dostępne są już:
Turcja
,
Chorwacja
i
Wybrzeże Polski
,
Egipt
,
Warmia i Mazury
oraz
Tatry i Pieniny
.
www.podrozowniki.plNa wycieczce
„Podróżowniki”