Previous Page  7 / 52 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 7 / 52 Next Page
Page Background

w y w i a d m i e s i ą c a

5

www.zycieszkoly.com.pl

Zycie szkoly_205x136

OUT.ai

1 09/12/14 09:08

Paradoksalnie, jeżeli nauczyciele trzymają swoje nerwy na

wodzy i potra ą podważyć

status quo

edukacji, ich ucznio-

wie radzą sobie z egzaminami równie dobrze, a nawet le-

piej, niż uczniowie realizujący standardowy program. A przy

tym rozwijają swoją kreatywność.

Co nauczyciele mogą zrobić, żeby

minimalizować presję wywieraną na dzieci?

Nauczyciele stoją na pierwszej linii frontu w bitwie z obec-

nymwyścigiem szczurów. Mogą wzmocnić presję lub ją zwal-

czać. Dobrą wiadomością jest, że na całym świecie coraz więcej

systemów edukacyjnych podejmuje działania, żeby zmniej-

szyć presję. Dlatego też kultury DalekiegoWschodu odchodzą

od modelu„wysokiego ciśnienia” przez zmniejszanie liczby

godzin szkolnych i zadań domowych. Setki szkół w Anglii

bojkotowały narodowe testy SAT (ogólnokrajowe testy dla

szkół średnich sprawdzające zdobytą wiedzę – przyp. red.),

które nauczyciele uważają za wypaczające edukację, bo wy-

wierają ogromną presję na uczniów. I dlatego też Finlan-

dia, w której dzieci zaczynają edukację w wieku 7 lat, zdają

mniej egzaminów, siedzą krócej w szkole i robią mniej zadań

w domu niż ich rówieśnicy z innych krajów świata – stała się

ulubieńcem edukacji międzynarodowej.

Nawet jeżeli nauczyciel jest uwięziony w sztywnym sys-

temie edukacyjnym, może znaleźć sposób na zminimalizo-

wanie presji wywieranej na uczniów i pozwolić im pracować

we własnym tempie. W szkole podstawowej w Londynie, do

której uczęszczają moje dzieci, nauczyciel podzielił klasę na

grupy ze względu na umiejętności i dał każdemu uczniowi

tyle czasu, ile potrzebował on na wykonanie zadania. Po-

dobnie jest w innych szkołach. Uważam, że model naucza-

nia Reggio Emilia, który został zapoczątkowany weWłoszech,

jest świetnym przykładem uwalniania dziecięcej ciekawości

i zdolności do nauki przez szanowanie indywidualnego tempa

pracy uczniów. Już od przedszkola dzieci pracują nad projek-

tami, które je interesują. Nie ma pośpiechu, żeby je skończyły

w ciągu wyznaczonej liczby zajęć. W tym modelu nie liczy

się najlepiej prowadzony zeszyt czy najwyższa ocena. Naj-

ważniejsze, żeby dziecko nauczyło się myśleć, analizować,

bawić i marzyć. I jak powiedziałWilliamBlake:

Zobaczyć świat

w ziarenku piasku... W ściśniętej dłoni zamknąć bezmiar

– po

prostu czerpać przyjemność z bycia dzieckiem.

Dziękuję za rozmowę. Karolina Oleksa

R EK L AMA