Życie Szkoły

Życie szkoły

PAŹDZIERNIK 2015

■

Wyzwalaj kreatywność

Jeżeli czujesz, że praca zaczyna cię przytłaczać i znie-

chęcać, postaraj się zmienić nastawienie i wyzwolić

w sobie pokłady energii. Łatwo powiedzieć, ale trudniej

zrobić? Niekoniecznie. Więcej energii wyzwala w nas nowe

działanie i pobudzanie kreatywności. Jeżeli zaczynamy

używać wyobraźni, aktywizujemy prawą półkulę mózgową,

która jest odpowiedzialna za kreatywność, innowacyj-

ne myślenie, ale też za pozytywne emocje. Jeżeli od lat

wykorzystujesz te same pomysły na zajęcia, to pracujesz

głównie lewą półkulą mózgową, odpowiadającą za logikę,

syntezę informacji czy matematyczne myślenie. Jednym

słowem, te bardziej statyczne czynności. Prawą półkulę

możesz pobudzić, zaczynając myśleć w twórczy sposób.

Dla przykładu można wykorzystać podczas zajęć, nawet

z najmłodszymi uczniami, mapy myśli, frag-

menty filmów czy zabawy ruchowe.

Wprowadzanie technologii też jest

dobrym rozwiązaniem – aktywi-

zuje dzieci do pracy, a w przy-

padku nauczyciela uczenie

się czegoś nowego skutecz-

nie odgania nudę.

■

Znajdź coś, co lubisz

Wiele osób, mimo trudności

wynikających z pracy, czuje

satysfakcję, bo uważa, że lubi

to, co robi. Pomyśl, co ty lubisz

w pracy z dziećmi. Może inspirowa-

nie młodych umysłów do uczenia się

nowych treści albo poczucie bycia ważnym

dla najmłodszych uczniów – nieważne, jaka jest Twoja

motywacja, najważniejsze, żeby ją znaleźć. Jeżeli nic

cię już nie cieszy w pracy, pomyśl, czy możesz to zmie-

nić. Może trudne zachowanie uczniów wykańcza cię

fizycznie i psychicznie – w takiej sytuacji zastosuj triki

pedagogiczne na przywołanie ich do porządku albo

poproś dyrekcję o zorganizowanie warsztatów lub sesji

wsparcia między nauczycielami a psychologiem szkolnym.

Może się okazać, że w momencie, gdy zniwelujesz jakiś

problem, znowu poczujesz miętę do swojej pracy, – tak

jak to było na początku.

■

Metoda warsztatowa

Podczas tradycyjnych zajęć to nauczyciel jest stroną

aktywną- opowiada, tłumaczy, dyktuje. Jest to dość wy-

czerpująca rola, nie tylko fizycznie. Na dodatek obecne

pokolenia małych uczniów są przesiąknięte obrazami

z bajek i dynamicznością gier komputerowych, więc

„zwykłe” lekcje mogą je szybko znudzić. Aby nie męczyć

siebie (ani klasy) prowadzeniem zajęć w tradycyjny spo-

sób, spróbuj wprowadzać elementy warsztatu. Polega to

na oddaniu grupie części odpowiedzialności za zajęcia,

np. poprzez zaangażowanie jej w zadanie, w którym sa-

modzielnie musi dojść do rozwiązania. Dla przykładu,

w ramach edukacji prozdrowotnej, zamiast wymieniać

uczniom szkodliwe artykuły spożywcze, zachęć je, aby

samodzielnie w grupach wymyśliły ich jak najwięcej

i wspólnie narysowały na arkuszu papieru. Metoda warsz-

tatowa pozwala nauczycielowi wejść w rolę moderatora,

mentora, a nawet partnera w pracy zamiast lidera zajęć,

a to pozwala obniżyć napięcie i zaangażować się w pra-

cę z innej perspektywy – coś może nas zaskoczyć, bo

nie znamy wyniku pracy, to dzieci ten wynik kształtują

na bieżąco.

■

Odpoczywaj

Staraj się po pracy dbać o tzw.

higienę psychiczną. Wiąże się to

z dostarczaniem organizmowi

odpowiedniej dawki snu i od-

poczynku oraz z odciążaniem

umysłu, np. poprzez odreago-

wanie problemów albo ich

przedyskutowanie zamiast za-

miatania pod dywan. Jeżeli pro-

sto ze szkoły wracasz do domu tęt-

niącego życiem Twoich własnych

dzieci, postaraj się wygospodarować

choćby kilkanaście minut w tygodniu tylko

dla siebie, np. na pójście na spacer albo ciepłą ką-

piel. Regeneracja jest podstawą w zwalczaniu wypalenia

zawodowego oraz stresu, dlatego trzeba znaleźć dla niej

miejsce wśród wielu życiowych obowiązków.

Każdy może dopisać swoją własną strategię na wypa-

lenie, bo tak naprawdę nieważny jest sposób, ale rezultat.

A rezultatem powinno być pobudzenie własnej kreatyw-

ności, aktywności oraz ciekawości, bo to skutecznie zwal-

cza objawy wypalenia. Równocześnie pobudza też zapał do

pracy, który przekłada się zazwyczaj na lepsze wyniki i tym

samym na lepsze samopoczucie. I tak oto niewiele potrze-

ba do wprawienia w ruch koła, które napędza nas do dzia-

łania. Warto o to dbać, bo zadowolenie z pracy powiązane

jest z poczuciem życiowego szczęścia.

Karolina Oleksa

Psycholog, trener kompetencji miękkich, wykładowcaWyższej Szkoły

Bankowej w Poznaniu

d o s k o n a l e n i e z a w o d o w e

Metoda

warsztatowa pozwala

nauczycielowi wejść w rolę

moderatora, mentora, a nawet

partnera w pracy zamiast lidera zajęć,

a to pozwala obniżyć napięcie

i zaangażować się w pracę z innej

perspektywy – coś może nas

zaskoczyć, bo nie znamy

wyniku pracy, to dzieci ten

wynik kształtują

na bieżąco.